Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
27-07-2012
Sushi's oogoperatie
Onze mooie rooie jongen Sushi kampte met een hardnekkige oogontsteking.
Hij heeft er twee kleine operaties aan gehad, waarbij het 3e ooglid is vastgezet en er krasjes in het oog zijn gemaakt om de doorbloeding te verbeteren en daarmee de genezing te bespoedigen.
Zijn oogje wordt nu 4x per dag gezalfd en onze dierenarts is zeer content met de vooruitgang! Hij kan er nog mee zien en zoals het nu gaat, zal het helemaal goedkomen!
26-07-2012
Een mooie donatie!
Afgelopen maandag kwam een jong koppel op visite bij Buddykat en ze hebben onze aidskatjes enorm verwend met heel veel voeding, een bench, dekentjes en ook snoepjes!
23-07-2012
Dobbel heeft het maar goed!
Beste Bina en Liselot,
Met Dobbel gaat alles goed, momenteel durf ik zelfs zeggen héél goed. Hout vasthouden, want ik ben mij er ten allen tijde van bewust dat het zo kan omslaan.
Vorig weekend heb ik hem nog eens op de weegschaal gezet en momenteel weegt hij 6 ,3 kg. Ondanks het feit dat hij eigenlijk niet zoveel eet, zit hij dus goed in z’n vel, maar dat ligt ongetwijfeld ook daaraan dat hij niet buiten mag en bijgevolg ook niet erg veel energie verbruikt.
Af en toe, als het weer een beetje meezit, mag hij onder begeleiding even naar buiten op het koertje achteraan. Hem alleen buiten laten, kan jammer genoeg niet, omdat het koertje aan één kant slechts afgegrensd is door een 2 m hoge houten schutting, en daar wipt een geboren klimmer als onze Dobbel zo over. Hij vindt het echt heerlijk om een frisse neus op te snuiven.
De laatste tijd neem ik hem ook regelmatig buiten op schoot voor een grondige borstelbeurt want momenteel verliest hij terug enorm veel haar. Mocht het niet zijn dat onze Dobbel absoluut geen fan is van de stofzuiger, dan zou ik mij wellicht heel wat werk kunnen besparen door maar ineens hem een grondige schoonmaakbeurt te geven, maar niet dus. Hoewel hij doorgaans amper van mij weg te slaan is en mij in huis ook overal achterna holt, verdwijnt hij gezwind achter de zetel of onder de kast van zodra de stofzuiger in beeld komt. Meestal breng ik hem dan ook eerst in veiligheid, voordat de stekker in het stopcontact gaat. Lange tijd hadden we twee kattenbakken in huis, onze Dobbel bleek er namelijk een systeem van gescheiden afval op na te houden: eentje boven in zijn kamer, die enkel gebruikt werd voor het deponeren van drollekes, en eentje beneden in de keuken, die diende voor de plasjes. Inmiddels heeft onze Dobbel zich trouwens ook al ontpopt tot een heuse expert op het vlak van kattenbakkorrels. Ik ben inmiddels al lang de tel kwijtgeraakt over het aantal verschillende soorten dat hij intussen al heeft uitgetest, maar het zijn er in elk geval heel wat. En zoals zo vaak met Dobbel, is het de duurste soort die tot dusver het meest in de smaak valt: Catsan Extra Fresh. Een paar weken terug, is hij ongemerkt in de bovenste lade van het badkamermeubel gesprongen. Sinds ik een tijd terug een tapijtje gekocht heb voor in de badkamer (hij zit namelijk niet graag met zijn poep op een koude vloer), blijft hij normaal altijd in de buurt wanneer ik in de badkamer ben, maar nu was hij dus ineens spoorloos verdwenen. ‘k vond het al vreemd, gezien het echt niet van zijn gewoonte is om onverhoeds te vertrekken, maar ‘k ben er dan maar vanuit gegaan dat hij naar zijn kamer getrokken was. Tot ik plots iets hoorde ‘rommelen’ in de ladenkast naast mij, waarvan de bovenste lade dus even was blijven openstaan. Toen ik de situatie vervolgens even van naderbij ging bekijken, keek ik recht in twee groene ogen achteraan in de kast. Daar zat onze Dobbel, achter de openstaande lade, met zijn poep in de lade eronder. Had ik toen een fototoestel bij de hand gehad, dan was dat er ongetwijfeld eentje geweest om in te kaderen. Zo heb ik op een keer ook eens na het douchen de douchedeur per abuus laten openstaan. Toen ik even later terug de badkamer kwam ingelopen, zag ik plots een spoor van natte pootjes tot in de gang. Op zoek naar de dader, trof ik onze Dobbel aan in de slaapkamer, zalig van het zonnetje aan het genieten in de zetel onder de velux. Die heb ik speciaal voor hem gekocht, omdat dit het enige plekje is waar hij het hele jaar door ongestoord van het zonnetje kan genieten. Toen ik vervolgens even wou polsen of hij misschien iets afwist van die natte pootjes op de vloer, kreeg ik een blik van je reinste onschuld terug, gewoon om bij weg te smelten.
Dat reisje naar de champagnestreeks was de eerste (en tot dusver enige) keer dat ik Dobbel voor een paar dagen heb moeten missen en dat is mij toen heel erg zwaar gevallen. Al na een paar weken kon ik mij nauwelijks nog voorstellen dat er ooit een tijd zonder hem geweest is, net zo min als ik mij kan voorstellen dat er ooit een tijd zal zijn wanneer hij er niet meer is. Het moet gezegd, sinds Dobbel in mijn leven gekomen is, is niets nog zoals voorheen. We hebben samen al heel wat afgelachen met zijn zotte capriolen, maar ook wanneer we ’s avonds gezellig samen in de zetel zitten, is het één en al genieten. Het duurt dan meestal niet lang voor hij achterover in mijn armen in slaap valt, met zijn pootjes in de lucht en het puntje van zijn tong tegen zijn neusje gedrukt. En wanneer we gaan slapen, dan ligt hij steevast dicht tegen mij aan. In de winter onder de dons, met zijn warme lijfje dicht tegen mij aangedrukt en zijn kopje tot onder mijn kin, en nu het wat warmer begint te worden, op het hoofdkussen, met zijn pootjes rond mijn nek en zijn natte neusje dicht tegen mijn hals gedrukt. En voor we ’s avonds slapen gaan of ‘s morgens aan de dag beginnen, moet er altijd eerst nog eens goed geknuffeld worden, gepaard met luid geronk en kletsnatte poezezoenen.
Zo, ik ga het hierbij laten, want nu het even opgehouden is met regenen, begint het voor Dobbel echt wel tijd te worden om nog even een frisse neus op te halen. Zoals gezegd, met Dobbel gaat het momenteel prima, en mits een uitstekende opvolging door de dierenarts en mijn liefdevolle zorg, hoop ik alvast dat het nog lang zo mag blijven, want ik zou hem niet meer kunnen missen.
Groetjes,
Winny
17-07-2012
Hou vrij in uw agenda!
Op 26 augustus as is weer onze jaarlijkse opendeurdag. Hou deze datum vast vrij in uw agenda!
Ons affiche, hoe-wat-hoe laat- volgt later:-)
13-07-2012
Nieuwe bewoner!
Onze nieuwste aanwinst ( over de naam wordt nog gediscussieerd:-))
Gered van de dood. Dit enorme lieve dier zat in het dierenasiel Maastricht. Omdat hij aids positief was, werd hij als onplaatsbaar gezien en zou hij worden ingeslapen, maar gelukkig konden wij hem redden van de spuit.
Deze allerliefste kater heeft 10 weken getreurd in het asiel, hij lag depressief in zijn mandje en er zat weinig leven in. Vanaf het moment dat hij een stapje in onze ziekenboeg zette, was het feest voor meneer. Hij hield niet op met spinnen, kopjes geven, uitrekken, op zijn rug liggen, buikje aaien, spelen etc... Hij was en is in de zevende hemel.
Hoe mooi is dit om te zien, een dier dat meteen openbloeit, zijn pootjes mag strekken en weer in het leven kan en mag geloven.
Welkom jongen, we gaan een fijn huisje voor jou zoeken!
01-07-2012
Nieuwe bewoner Buddy Kat
Hier is ons vriendje dan...
Enkele jaren geleden kwam hij als zwerfkat bij de melder aanlopen en bleek aids positief te zijn. Hij stond op de wachtlijst. Toen hij mocht binnenkomen, waren ze te zeer gehecht aan hem en adopteerden hem zelf.
In mei dit jaar: hun huis stond te koop en ze kregen af en toe bezichtigingen, Kareltje mocht niet meer in het huis aanwezig zijn. Hij werd " op pension" gezet in een kattenopvang in Friesland.
Ineens was Kareltje hun kat niet meer, nee... Karel was een zwerfkat, dus had evt. recht op een plek in Buddy Kat.
Indien Kareltje geen plek kreeg bij ons, zou hij dit jaar ingeslapen worden werd ons medegedeeld, dat is alweer eens een mes op onze keel.
We leuren nu al drie jaar met het beest. We zijn echte dierenvrienden, maar we willen er ook eens een punt achter zetten. Na drie jaar aanmodderen met Kareltje is het voor ons nu wel genoeg…
Duidelijke taal. Dat komt niet alleen heel hard aan, maar het wekt ook boosheid bij ons op.
We nemen normaal gesproken geen afstandskatten aan, ook beperken we ons tot Belgie... maar wat moesten we? We hadden geen keus, dus namen we een afstandskat uit Nederland aan.
Vandaag zijn onze verzorgers hem helemaal in Friesland gaan halen ( 2x 3 1/2 uur reis!), dank je wel lieverds!
Daar is tie dan: Kareltje, hij moet heel wat kilootjes gaan verliezen, want hij weegt maar liefst 8 kilo!
Hij vond het meteen al best in Buddy Kat, genoot met volle teugen, dus we denken dat hij heel snel gewend is.
Welkom lieve jongen, wij zijn OOK dierenvrienden.
