Wat maken we mee

“Ik heb je neergelegd, alsof je lekker ligt te slapen. Voor mijn gevoel, moest ik dat doen.
Je oogjes gesloten, totale rust in jouw lijfje.
Waarom.......
Binnen enkele dagen zo ernstig ziek, dat er geen manier was om jou te kunnen helpen.
Die grens was bepaald, zelfs voordat ik het wilde beseffen. Lieve Basje, ik heb je nu kunnen knuffelen, maar op deze manier voelde het zo verdrietig. Geef mij dan maar een blazende Basje, waar ik niet aan mocht komen.
Ik hoop dat je toch mijn liefde gevoeld hebt, vanuit de afstand die je hield. Weet dat ik je nooit had laten gaan, als er een sprankje hoop geweest was. Geen angst en pijn meer voor jou. Ik geef je nu een kus en laat je rustig gaan....
Dag lieve Bas x
Je opvangmama”