Wat maken we mee

We hebben hem moeten gaan, onze liefste Fatouta…🌈🌟

Levenslustig als hij was, wilde we hem alle kansen geven.
Hij had al zoveel meegemaakt. Het zware zwerverbestaan in Egypte, zelfs een half jaar op straat met zo’n ernstige wonde. En toch…
We zagen het toen hij bij ons in Villa Vagebond aankwam: diep vanbinnen wilde Fatouta meer. Dat zag je in zijn nieuwsgierige oogjes die zijn neusje achterna gingen, telkens op onderzoek uit…
Dat hoorde je aan zijn stemmetje, waarmee hij probeerde contact te maken als een verzorger in de buurt kwam, of een andere kat zijn privé verblijfje voorbij liep.
Fatouta had alles in zich om het harde leven achter zich te laten en een nieuwe mooie toekomst tegemoet te gaan. Alleen die wonde… Die verdomde hardnekkige wonde!
Heel wat onderzoeken werden uitgevoerd, onze dierenarts raadpleegde een gespecialiseerde professor, verschillende mogelijke behandelingen werden uitgetest. Soms met kortstondig resultaat, wat ons terug hoop gaf. Maar telkens volgde nadien een teleurstellende terugval.
Intussen bleek bovendien dat Fatouta resistent was voor alle antibiotica, geen enkele soort zou ooit aanslaan. Hij zou dus tegen geen enkele ernstige bacteriële infectie opgewassen zijn.
Daar bovenop bleek dat de wonde nu ook verder in zijn lijfje begon te woekeren: in zijn mondje, maar ook inwendig.
Het enige wat we nu nog voor hem konden doen, was hem laten gaan. Rustig en vredig. Hopend dat we hem toch nog de mooie kant van het leven hebben kunnen laten zien door hem enkele maanden het beste wat we konden te bieden…
Rust zacht allerliefste Fatouta..
Onderzoek nu maar lekker de wereld achter de regenboog…
We missen je nu al…
Veel liefs <3