Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
27-08-2014
Beer nu
Dat dominante mannetje die in Buddy Kat de andere opvangers terroriseerde. Sinds 1 maand is hij geadopteerd en we laten u alvast meegenieten van deze update:
Dag allemaal!
Het is alweer een dikke maand geleden dat ik mijn koffertje voorgoed mocht uitpakken, dus ik dacht bij mezelf: ik stuur eens een kaartje om te laten weten hoe het met mij gaat. En het gaat heel goed met mij. Ik heb hier een appartement helemaal voor mij alleen en 2 mama’s helemaal voor mij alleen. In het begin was ik nog een beetje verlegen, maar ondertussen voel ik mij helemaal goed in mijn velletje, en dat hebben ze hier geweten.
Honger! MAUW! Aandacht! MAUW! Véél aandacht! MAUW MAUW!
Ik ben een heel energieke jongen en kan mij uren amuseren met mijn speeltjes! Lekker door de woonkamer crossen met mijn balletjes en muisjes, de veer aan de hengel vangen, spelen met het balletje in mijn racebaan, alles is leuk leuk leuk.
Als het mooi weer is, mag ik met mijn mama’s mee op het terras. Heerlijk rollen in het zonnetje en van de buitenlucht genieten. Als ik dan naar de tuinen en de bomen rondom mij zit te kijken, voel ik mij net 'The Lion King' op zijn rots.
Een paar weken terug heb ik een aquarium met vissen gekregen. Toffe mannen hoor! Heel leuk om naar te kijken. Net zoals de Youtube filmpjes over vogels op tv. Als er eentje uit beeld vliegt, ga ik die zoeken achter de tv, maar ik kan hem nooit vinden
Eén ding vind ik niet leuk: dat groot grijs beest dat ze een paar keer per week uit de kast halen. Lawaai dat die maakt! Dan ben ik weg hoor, hup, de kleerkast in. ‘s Nachts lig ik gezellig bij mijn 2 meiden op bed. Zeg nu zelf, welke man kan dat zeggen?
Mijn mama’s hebben beloofd dat ik nooit meer moet verhuizen, dus mijn koffertje heb ik bij het huisvuil gezet. Ze zien mij heel graag en kunnen mij niet meer missen. Begrijpelijk.... ik ben dan ook een heel tof kereltje. Ik heb van hun huis een 'thuis' gemaakt en ze genieten heel erg van mijn aanwezigheid.
Oh ja, had ik al gezegd dat ik aidspositief ben?
Helemaal vergeten!
Er is dan ook niks van te merken. Eigenlijk ben ik gewoon heel positief op alle vlakken, doeiiiii Beertje
25-08-2014
Floortje is thuis
Floortje is gecremeerd en we hebben voor haar een wit potje met vlinders uitgekozen. Waarom?
Wit doet ons denken aan haar jonge onschuldige leven.
Vlinders, als een bevrijdend symbool voor haar....
Floortje, dit is het laatste wat we voor je konden doen.
Je was nog zo jong, we hebben maar zo kort van je mogen genieten!
Je had jouw Forever-mensjes (Ann en Marc) gevonden en zou daar met je leventje verder gaan.
Je was een tere vlinder met een veel te kort bestaan.
Je kon helaas de rotte aids niet verslaan.
Maar je hebt liefde mogen kennen en dat gaf jij ook weer terug.
Daarom voor altijd in onze harten, ook al ging jouw leventje zo vlug.
Rust zacht lieve Floortje, mooie tere vlinder.
Jij bent nu vrij.
24-08-2014
Boris
Iets meer dan een weekje ben je nu bij ons. Je was een spoedmelding: een meisje zag jou zitten langs de kant van de weg. Het ging helemaal niet goed met jou, er kwamen zwarte slijmdraden uit je bekje, je was mager en je vacht zat vol met klitten.
Na een operatie, waarbij bijna al je kiezen zijn verwijderd, kon het herstel beginnen.
Met vallen en opstaan zijn we de week doorgekomen. Je bent nog lang niet fit, je slaapt een gat in de dag...en nacht. Eten gaat wel steeds beter, maar je hebt zo je voorkeuren (het liefst eet je met ons mee aan tafel, dan kun je opeens heel goed kauwen).
We gaan je verzorgen, totdat je sterk genoeg bent om te verhuizen naar Buddy Kat ( Boris is aids-positief), maar dat is voor nu nog niet belangrijk.
Belangrijk is dat jij weer een vrolijke, stevige kater wordt en dat gaat ons samen ook zeker lukken. We zijn al aardig op weg...
Jouw opvangmama
23-08-2014
Lewie geplaatst!
Zo maken we in Buddy Kat deze week woelige tijden mee.
Gisteren .... enorm verdriet door het plotse overlijden van ons geliefde Floortje.
Vandaag .... enorme vreugde, we kunnen u melden dat onze opa Lewie definitief bij zijn opvanggezin mag blijven wonen.
Een 8-tal maanden geleden kwam hij als een zielig hoopje ellende in de opvang, zo boos, zo schuw. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd vooraleer hij de bewuste klik heeft gemaakt. Vooral zijn opvangpapa is zijn grote "held"!
Hij was de eerste die Lewie ging vertrouwen en waar hij zich bloot aan gaf. Eigenlijk was het al heel lang duidelijk dat Lewie zelf zijn gouden mandje had gekozen. Gelukkig heeft het opvanggezin zelf ondervonden, dat ze hem voor geen geld van de wereld nog kunnen missen in hun gezinnetje.
Vandaar dit ontroerende welkomsttekstje van zijn opvangmama:
Lieve lieve Lewie,
Acht maanden geleden, kwam je bij ons binnen, zo schuw.
Wat was je mager, je zag er verschrikkelijk uit, en je was zo bang.
Met bloed, zweet en tranen, hadden we je na vier maanden eindelijk zo ver dat je je liet aaien, dat je geen schrik meer voor ons had.
Na een familiegesprek met jou aan onze voeten, hebben we besloten, dat we jou bij ons willen houden, wij adopteren jou!
Je voelt je hier goed, je bent een grote dikke jongen geworden onder onze liefhebbende handen, we willen je nooit meer kwijt!
lieve jongen, welkom in onze familie xxx
Als dit geen echte liefde is ?
21-08-2014
Een zwarte dag in Buddy Kat
We hebben dit jaar al enkele mooie plaatsingen van onze Buddy's mogen meemaken. Helaas, totaal onverwacht, hebben we afscheid moeten nemen van ons lieve Floortje.
Begin augustus kwam Floortje in de opvang bij Buddy Kat. Een klein, iel, timide zwart poesje, zo ontzettend schattig. Iedereen die haar zag, werd op slag verliefd, of je wilde of niet, je moest gewoon. Op de opendeurdag heeft ze genoten van de aaitjes en de knuffels die ze kreeg. Wonder boven wonder werd ze diezelfde dag gereserveerd/geadopteerd door bekenden van de VZW.
Floortje moest eerst nog aerosol krijgen en een check-up, vooraleer ze definitief geplaatst werd. Alles ging haar voor de wind, iedereen was blij voor haar dat ze zo snel haar gouden mandje zou krijgen.
Plots begon dit lieve meisje minder te eten, werd wat futloos, een beetje depri? De buddykatverzorgers deden hun best om haar zo goed mogelijk te vertroetelen en te verzorgen. Afgelopen maandag werd Floortje stiller en stiller, wat was er aan de hand met jou?
Gisteren besloten we haar te laten opnemen bij de dierenarts, hier was iets aan de hand en het zag er niet goed uit. Vannacht is ze zachtjes heen gegaan.
Het aidsvirus heeft haar geveld.
Lieve, lieve Floortje.....ondanks dat je maar enkele weekjes in Buddy Kat hebt gewoond, ga je een enorme leegte achterlaten. We zullen je lieve koppie missen meisje, je zachte gespin als je werd gestreeld, je doordringende kijkertjes.
Afscheid nemen doet pijn, voor altijd in ons hart Floortje.
Afscheid is wanhoop.
Afscheid doet pijn.
Afscheid is het besef dat je ‘r niet meer zult zijn.
Afscheid is angst.
Afscheid is kil.
Afscheid is jou laten gaan, terwijl ik niet wil.
Afscheid is onmacht.
Afscheid is verdriet.
Afscheid is de leegte die niemand echt ziet.
Afscheid is rouw.
Afscheid is gemis.
Afscheid is hetgeen soms zo onvermijdelijk is.
Het Buddy Kat team xxx
Het toekomstige baasje
ONZE KLEINE MEID,
Floortje op de opendeurdag hebben we je in onze armen mogen nemen.
Op dat moment heb je ook ons hart ingenomen met je lieve snoet ook al voelde je je niet helemaal super.
We waren in blijde verwachting op je komst naar je gouden mandje.
Jammer genoeg was je te ziek en ben je deze nacht ingeslapen.
We troosten ons met de gedachten dat je nu speels dartelt aan de andere kant van de regenboog.
Floortje je hebt je plaatsje verovert in ons hart en je zal eeuwig een plaatsje krijgen bij onze andere poezen.
Rust zacht lief Floortje en tot aan de andere kant van de regenboog.
Liefs,
Marc en Ann
21-08-2014
Nikko in the house!
Nikko zat al in onze opvang, maar bij een opvanggezin. Hij is nu verhuisd naar Buddy Kat.
Hij had het eventjes moeilijk, wilde niet eten, maar na een paar shotjes antibiotica en pijnstillers, is hij niet meer te houden! Hij eet voor 10, staat al voor de deur als hij iemand ziet en het kwijlen is voorbij. Wat een knuffel!!! Hij geniet zo van zijn aaitjes en lekker bij je liggen, een heerlijk dier!
12-08-2014
Sumo geplaatst!
In februari 2012 kregen we een nieuw opvanggezin erbij. Zij hadden mama Flo en haar 4 kittens Sushi, Sumo, Sam en Sean in de opvang. Heel opmerkelijk was dat ze allemaal aids positief waren.
Al vrij snel werd Sumo geadopteerd in april 2012 door een oudere dame. Dit was ideaal voor het kereltje, een rustige omgeving, dat had hij zeer zeker nodig. Helaas had het kereltje de pech dat zijn bazinnetje ziek werd en in augustus 2013 werd het een feit dat Sumo terug retour kwam naar Buddy Kat.
Omdat hij al zolang in het gewone huishouden had meegedraaid, zijn we op zoek gegaan naar een opvanggezin voor hem. Buddy Kat was niet echt een optie voor hem, hij zou zich er niet gelukkig gaan voelen.
In het begin verliep de aanpassing niet zo denderend voor het kereltje bij het opvanggezin. Tevens had de opvangmama gemerkt dat hij het ontzettend moeilijk kreeg met plassen en last had van zijn tandjes. Hup naar ome Brecht met Sumo!
De tandjes werden verwijderd en helaas moest hij ook nog een penisamputatie ondergaan, om het plasprobleem te verhelpen. Het revalidatieproces kon beginnen en stilletjes aan begon Sumo open te bloeien. De oudste zoon van het opvanggezin werd zijn beste maatje. Het was mooi om te zien hoe Sumo steeds meer vertrouwen kreeg en zelfzekerder werd.
Begin juli vertrok zijn opvangmama voor 6 weekjes op vakantie en Sumo had geluk dat hij bij zijn vroegere opvangpapa zolang op vakantie mocht gaan. Daar kon hij terug kennismaken met zijn mama Flo en vriend Morre. Heeeee......wat was dat???
Het leek of Sumo zich herinnerde dat hij daar als kitten ook al in de opvang heeft gezeten. Op enkele dagen tijd zag je hem openbloeien, hij genoot van de andere katten en zeker van de buitenren.
Zijn opvangpapa was dit ook niet ontgaan en na wat wikken en wegen, heeft men besloten om Sumo zelf te adopteren. Ze hebben hem als kitten gekend, ze kennen zijn karaktertje en weten hoe ermee om te gaan, kon Sumo het nog beter treffen? Zijn opvangpapa wilt hem de rust en de stabiliteit geven die hij zo verdient.
Zo hartverwarmend....... we werden er allemaal stil van.
De plek waar Sumo ooit is vertrokken naar zijn gouden mandje, dit is de plek waar hij nu voorgoed is 'thuisgekomen'.
Als dit geen happy end is voor Sumo?
We gunnen het je van harte jongen, geniet maar lekker verder van je kattenleventje!
03-08-2014
Mori en Wim
Mori werd in 2006 geadopteerd en Wim in 2009 in Buddy Kat door hetzelfde baasje. Helaas heeft ze op nog geen half jaar tijd afscheid van de 2 ex-buddy's moeten nemen.
Lees het ontroerende afscheidsverhaal:
Mijn lieve Mori.. ofja, onze!
Waar moet ik beginnen, je kwam in ons gezin.Een groot druk gezin met zelfs een hond! Je kwam heel graag in de tuin, lekker in de buitenlucht en rollen door de modder. Af en toe nam je wat souveniertjes mee.. Een muisje en vaker een kikker, jakkie!! Je was echt een knuffeldier en had graag de aandacht. Toen ik besloot uit huis te gaan heb ik je lekker meegenomen. Natuurlijk was niet iedereen daar blij mee maar ikke wel -:)
Stond ik te koken was je erbij, logisch, je was dol op eten! Ging ik douchen, kwam je op de rand van het bad zitten. Slaapkamer moest ik ook altijd met jou delen! Een tuin hadden we niet meer, dus buiten kwam je ook niet meer. Ik vond het zielig, dus besloot ik om een vriendje te halen bij Buddy Kat voor je. En daar was Wim!
Wim lieten we natuurlijk eerst even wennen in een aparte ruimte.
Maar Wim was heel erg bang, Mori was wel nieuwsgierig naar je.
Een weekje ging het redelijk goed tussen jullie 2. Maar opeens, beiden verstopt onder het bed, hingen jullie elkaar echt in de haren! We hebben echt ons best gedaan en alles voor jullie gedaan om deze band goed te maken, zelfs een therapeute voor jullie ingeschakeld. Niets hielp, dus jullie bleven apart zitten. Mori jij had de bovenverdieping en Wim beneden. Iedereen was aan de situatie gewend, totdat Tinggi kwam.
Tinggi werd door een vriend van ons gevonden in een hoogwerker.
Oh wat was ze klein. Omdat we wisten dat Mori liever alleen zat hebben we Tinggi bij jou gezet Wim. Je nam volledig de zorg op je en Tinggi groeide samen met jou op. Na 4 jaar in dat huisje besloten Jeroen en ik te verhuizen. We hebben jullie alle drie meteen bij elkaar gezet en tot onze verbazing ging dit redelijk goed. Jullie maakte geen ruzie maar waren wel op jullie hoede. Ieder heeft zijn weg gevonden en zo hebben jullie ruim een jaar met z'n 3-tjes bij elkaar gezeten.
Mori begin dit jaar begon je te sukkelen. Hoe vaak ben ik wel niet met je naar de dierenarts gegaan. We moesten je beter krijgen, ik kon niet zonder je. Maar helaas, je tijd was gekomen, ik MOEST afscheid van je nemen. Daar ging je Mori, mijn beste maatje ever!!!
Rust zacht maar allerliefste maatje, ik mis je nu nog steeds heel erg, en typ dit ook weer met de tranen in mijn ogen. Je hebt een mooi plekje in de nieuwe tuin gekregen.
Wim werd steeds aanhankelijker, kwam ons vaker opzoeken en kwam zelfs bij ons slapen, iedere avond! Jaaaa, ik kreeg een dikke buik, er kwam een bewoner bij! Een tijdje heb je afstand gehouden, maar opeens zocht je me op en kwam je naast mijn buik liggen. Maar naar een tijdje bleef je alleen maar op de bank liggen en kon Tinggi niet meer verdragen. Ik had bijna zwangerschapsverlof, dus kon jullie alle aandacht geven. Maar ik werd onverwachts opgenomen met een zwangerschapsvergifting. Jeroen kwam iedere dag naar je kijken en ik vroeg steeds hoe met je ging, je was nog steeds pips en ik kon niks voor je doen. Paar dagen later ben ik bevallen van een lieve mooie dochter.
Ik kom weer terug naar huis. Daar lig je, zielig op de bank, slap op de poten en drinken uit de kraan doe je niet meer. O ja dat was iedere ochtend ritueel, als ik onder kwam, sprong jij naar de kraan en moest lekker vers watertje hebben. Ik wist al een beetje hoe laat het was, het gezicht van de dierenarts zei me genoeg. Ik had geen keus. Je moest gaan, uit je lijden verlost worden... Daar lag je met je lieve roze neus Wim, je laatste adem.. en toen ook, die diepe eeuwige slaap.. Ik mis jullie allebei enorm!
Mori de koning en Wim de prins, want als ik jullie in 1 woord moet omschrijven zijn jullie een koning en een prins. Ook jij Wimke hebt een plekje in de tuin, naast Mori, op je eigen kleedje. Jullie krijgen nog een mooi beeldje.
Maak jullie geen zorgen over Tinggi, die maakt het goed.
Lieve vriendjes, jullie zijn onvervangbaar, beiden zo uniek...
Heeel veel knuffels en kusjes,
Danielle en Jeroen
