Vanmorgen kwam mijn opvangpapa naar mij toe met mijn eten en zei: Floke, vandaag is het jouw dag. Vanavond gaan ze je in de bloemetjes zetten op de FB pagina van Buddy Kat. Vertel jij nu maar eens even hoe het met je gaat. Maar, wat moet ik dan vertellen?
Ik ben Flo, ik ben een lapjespoes van 6 jaar oud en ik woon in .....
Neen, flauw hé, dit ga ik niet doen wink-emoticon Maar ik weet echt niet meer wat ik moet vertellen. Ik woon nu al 3 jaar bij mijn opvangpapa. Eerst met mijn 4 zonen en naderhand kwam Morre erbij. Waarom? Omdat wij allemaal aidspositief zijn. Klinkt zo akelig hé, aidspositief, maar wij zijn echt niet eng hoor.
Wij zijn gewoon katten zoals ieder andere kat, die misschien op langere duur een tikkeltje meer zorg nodig hebben, that's it. Wij hebben ook graag knuffels, een aaitje over ons koppie, lekker eten en nog veel meer.
Maar goed, ik dwaal weer af van mijn voorstelrondje, poehhh.
Zoals jullie weten, kunnen Morre en ik het héél goed samen vinden en zijn we sinds een hele tijd een koppeltje. Wij zijn twee handjes op een buik en kunnen niet meer zonder elkaar. Tja, in elke relatie is er wel eens hommeles, maar we lossen dat steeds weer op.
Vroeger was ik echt kattig, een echt meisje. Nu ben ik wat milder geworden en de laatste maanden voel ik me ook helemaal ontspannen bij mijn opvangouders. Ik geniet nu intens van de knuffels en ga ze ook zelf vragen. Dat durfde ik eerst niet, daar was ik veel te verlegen voor hihi. Ze mogen me nu zelfs over mijn rugje aaien. Daar moest ik eerder helemaal niets van weten, jakkes.
Morre en ik genieten van onze buitenren, luieren in het zonnetje. Soms komt Sumo even met ons buurten, dan komt Winston weer even langs. Er is wel altijd iets te doen bij ons hoor. Dus ja, jullie horen het wel dat we het best naar onze zin hier hebben. Maar toch zijn Morre en ik op zoek naar ons eigen personeel en eigen huisje.
Ik weet het, kleine kittentjes zijn veel leuker en zien er snoezeliger uit. Maar vergeet niet dat die ook groot worden, net zoals wij. Dus pleaseeeee ..... help je mijn oproepje te delen zodat Morre en ik ook ons Forever-huisje zouden krijgen? Na drie jaar bij een opvanggezin wonen is dit toch niet teveel gevraagd, toch? Kijk eens naar mijn snoetje, kan jij dit weerstaan?
Heb me zelf een beetje geschminkt om keurig op de foto te staan:-)
Ben benieuwd of er straks een telefoontje voor ons komt. Morre en ik blijven hopen en wachten op de grote dag. We geven de moed niet op!
Dag allemaal, ik ga me nu snel op de zetel leggen naast Morre.