Hallo lieve mensjes.
Ik kwam een tijdje geleden binnen met een gebroken achterpoot. Maar liefst drie complexe breuken, niet te opereren. Ik zei: "Haal dat ding er maar af, doet pijn, heb er niets mee."
De dierenarts vervulde mijn wens en hoplaaa, de pijn is weg! En poot weg. Boeit niks, ik kan nog alles. Rennen, springen, vooral op de zetel. Mijn lievelingsplekje. Knopje aan en ronken maaaar. Prrrrrr, aaien graag! Kinnetje, achter de oortjes, doe maar lekker door, ik ga nergens naartoe. Jij? Ik heb trouwens niks met soortgenootjes, sorry. Ik word er beetje sjaggo van en dan trek ik me terug. Ben geen ruziemaker, maar ik wil er liefst niet mee samenleven. Alleenrecht is mijn droom, dan ben ik helemaal de jouwe. Ik droom van mijn eigen gezinnetje, mij en een paar 2beners. Dát is de ideale wereld! Tot slot nog een dingetje.. ik ben aids-positief. Iekss. Haha, nee hoor. Heb er totaal geen last van. Ben gespierd, gezonde blosjes op mijn wangen, topconditie. You name it, ik ben het. Kom jij mij even ophalen en geef je mij een leuke, rustige thuis zonder andere poezels? Ik heb maar een klein koffertje, zo gepakt, een minuutje. Alsjeblieft? Ik heb er echt heel veel nood aan... Je krijgt de dikste knuffel van mij. Vangen! Liefs Bollie x
