Logo Adopteer Een Hond

Spetter aan het woord


Volg ons op Facebook

Tanden laten zien!
Hebben jullie weleens tandpijn gehad? Nou ikke wel, maar ik weet ook dat als je dat laat merken dat je dan "het haasje" bent! Op zaterdag 20 augustus was de pijn echt erg, een losse kies die zat te wringen, aaargh. Ik heb dus alles op alles gezet en deed net of ik heerlijk van mijn blikvoer zat te smikkelen, totdat het vrouwtje ineens door had dat ik het alleen maar af zat te likken en niets op at, **chips**. Voordeeltje was dat er een super lekker blikje opengetrokken werd en het vrouwtje lekkere hapjes voor me maakte welke ik lekker van de vork af kon happen :-)). Gelukkig schoot de kies weer goed en kon ik zelf weer een beetje eten alhoewel het wel erg langzaam ging.
 
Op dinsdag hoorde ik dat het vrouwtje een afspraak maakte met de DA, ik ving de woorden "vrijdag 11.00u" "donderdagavond 20.00u" "inplannen" en "meteen" op, dat was nog niet zo zorgwekkend maar het woord "nuchter" daar schrok ik wel van! Ik weet nog van de vorige keren dat ik dat woord hoorde dat ik ineens geen eten meer kreeg. Bij de avondmaaltijd heb ik dus laten zien dat ik HEEL VEEL eten nodig heb en alles ook best snel naar binnen kan werken. Helaas laat het vrouwtje zich niet bij de neus nemen, grrrr.
 
Op donderdagavond kreeg ik dus geen late avondmaaltijd! En ik had me toch een honger, maar dacht je dat ik 's morgens vroeg wel wat kreeg?? Nee hoor, ik werd opgesloten op de slaapkamer en ik hoorde dat het baasje wel de bakjes voor de meiden aan het klaarzetten was. Dat is gewoon ZO gemeen! Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was werd ik om 9.45u in het reismandje geduwd, je weet wel zo'n hele grote zodat je met opengesperde poten geen grip op de opening kan krijgen. Vervolgens gingen we in de auto, ach ja, dat kan er ook nog wel bij!
 
Om 10.45u rook ik het al bij het binnen gaan... FOUTE BOEL. Ik werd op een tafel gezet en ze begonnen mijn bekje open te wrikken, gelukkig hoefden ze maar heel eventjes te kijken want de rotte kies kwam meteen in zicht. De baasjes gaven me nog een knuffel en ik hoorde ze nog zeggen "Pas goed op hem he, we kunnen hem nog niet missen hoor!", ja, ja, hoe kun je dat nu zeggen en vervolgens weglopen? Weer terug in het reismandje en een half uur later werd ik er weer uitgehaald, gelukkig waren ze wel erg lief tegen me, maar waarom altijd weer die stomme rotnaalden? Werd ineens erg moe en ben maar lekker gaan slapen....
 
Om 13.00u schrok ik wakker, wat voelde ik me raar, hi,hi, wel grappig om alles zo te zien. Proest, wat zien die mensen er raar uit door die tralies! Oei, fel licht, dat kan ik niet hebben hoor, ga weer even liggen. Een uurtje later hoorde ik het vrouwtje weer! Joepie! Weer werd ik in het reismandje gezet, ik hoorde flarden van het gesprek op de achtergrond "veel sloopwerk" "veel pijn" "veel kiezen moeten trekken" "morfine" "wil ook zo'n tandarts" "bloed uit z'n bekje" en vervolgens het magische woord "mag meteen weer eten". Weer werd ik opgepakt en mooi dat ik geen eten kreeg, wat kan het leven toch gemeen zijn, nee hoor, ik moest weer in die auto! Ben maar weer een beetje gaan soezen en om 15.30u waren we weer thuis.
 
Ik had onthouden dat ik meteen weer mocht eten en sprong dus op het aanrecht, ik had verdorie al bijna 24 uur niets meer gehad! Maar nee hoor, ik bloedde nog uit mijn bekje dus zou ik nog even niets krijgen. Ik had een mooie oplossing bedacht en ben gewoon mijn bek af gaan doen aan de broek van het vrouwtje, als ze geen bloed zien dan is het er ook niet toch? Mooi dat ze er niet intrapte, ik moest nog maar even wachten :-(.
 
Eindelijk om 19.30u kreeg ik mijn blikje Gourmet, heerlijk, wat een genot in mijn maag! Toch wel vreemd om zo te eten, alles gaat alle kanten op in mijn bekkie? Om 22.30u had ik weer honger en ik kreeg gewoon weer een heel blikje Gourmet, zo daar kan ik wel aan wennen hoor! ;-)) 's Nachts mocht ik lekker in mijn eentje bij de baasjes slapen, heb echt super geslapen was zo blij dat ik weer thuis was.
 
De baasjes doen de pillen in een beetje Gourmet, ach wat maakt mij dat uit? Ik eet alles hoor, ik weet nu weer wat honger is. Vannacht heb ik voor het eerst weer harde brokken op, eerlijk gezegt heb ik veel liever Gourmet, maar de baasjes komen 's nachts hun bed niet uit en ik heb echt honger. Je kent dat wel die zin in een "midnightsnack".
 
Het vrouwtje blijft maar tegen me aan slijmen dat ze zo blij is dat alles goed is gegaan en dat ze de gasnarcose zo fijn vond. Ja, ja, alsof ze zelf die narcose ondergaan heeft, zij weet niet hoe het voelt als je zo'n buis in je keel hebt gehad, fijn hoor **NOT!**. Maar het heeft ook allemaal zijn voordelen, ik kan weer zonder pijn eten, ik heb heel veel complimentjes gekregen bij de dierenarts dat ik er zo mooi en goed uitzag, ik mag tegenwoordig lekker buiten de stoel van het vrouwtje inpikken en ik ben zelf natuurlijk hartstikke blij dat we nog een tijdje dit gezellige gezinnetje mogen vormen, hoop alleen dat ze me dit niet snel weer flikken!
 
Allemaal een dikke (niet pijnlijke!) kop van Spetter.




Adoptie
kattenbemiddeling@buddykat.be
0031 (0) 6-27301673 of 0031 (0) 6-12132248 (NL)
0032 (0) 495-285127 (B)
Steunen
Belgie
IBAN: BE56035501397788
BIC: GEBABEBB

Nederland
IBAN: NL29INGB0009480375
BIC: INGBNL2A

t.a.v. Zwerfkat in Nood II,
Postbus 58, 3630 Maasmechelen
Belgie
Vermelding: Buddykat



© Buddykat. Alle teksten, foto's en videomateriaal vallen onder het copyright van Buddykat.
Geen van deze teksten, foto's of video's mogen zonder schriftelijke toestemming gebruikt worden door derden.
ANBI Status
Provincie Limburg