Ik heb een tijdje op café gezeten. Nee niet aan het bier, wilde helder blijven.
Ik heb klimpalen beklommen en vele mensen hartelijk begroet. Ik heb met ze gespeeld, mijn kwetsbaarheid getoond.
Ik moet eerlijk zeggen: "Ik was behoorlijk geliefd in het kattencafé Kat op schoot.."
Mijn hart is bij de lieve mensen, sommige katten vind ik ook behoorlijk cool. Maar niet allemaal!
Ik hou niet van dominante katjes, dan voel ik me niet goed.
Ik heb gevraagd voor overplaatsing, ik zou de mensen missen, maar ik moest aan mezelf denken, ik wilde alleen zijn in een opvanggezin.
Zo gezegd zo gedaan, mijn verlangens werden verhoord. Yeah.Heb drie keer rondje gedraaid en op mijn zetel geplofd. Zo!
Ik ben gewoon een bijzonder manneke.
Verder, even zien... ik speel graag met je voeten, meer bepaald je tenen. Ik zou pantoffels dragen als ik jou was.Veel beter!
Na het tenenspel hou ik wel van een aai over mijn koppetje. Beetje afwisselen.
Gewoon lief zijn voor elkaar, vooral kalm.
Dan, ben ik aids-positief, geen drama, ik zit goed in mijn vel en ga sowieso nog heel veel jaren bij jou zijn.
Kijk, ik ben toch al jaar of tien, een TOPkat, maar ook toppers snakken soms naar rust.
Ik heb jullie mensen nodig, mensen met een rustig huishouden en veel warmte in het lijf. Want ik geef het terug, sowieso...
Let it be, let it be... peace.
Nou, ik heb wel zin in een gouden mandje, in mijn diepste gedachte is dit mijn enige wens.
Wie gaat met mijn de babbel aan?
Kopje, Sven, 10 jaar.