Eventjes naar Durbuy
Ach ja, waarom niet...
Vorige week kregen we een schrijnende melding uit de Ardennen, helemaal uit Durbuy! Zeker niet naast de deur, das wel meer dan een uurtje rijden.
De meldster was op midweek in een vakantiepark. Daar liep al van dag 1 een zieke onderkomen kat rond te drentelen, continu in de buurt van hun huisje. Hij zat vaak al bij de deur..
Natuurlijk geef je zo'n stumperd dan eten, maar het viel op dat hij kwijlde uit zijn bekje en een moeilijke ademhaling had. Hij had moeite met eten en maakte een zieke indruk.
Verdorie! En al helemaal toen we hoorden dat ze de volgende morgen weer naar Nederland zouden vertrekken. Er was ineens haast geboden.
We hebben het zoooo druk, het was zo ver weg, maar dat aandoenlijke smoeltje gaat dan weer niet meer uit je gedachte... Hij liet zich niet benaderen, dus op hoop van zegen.
Op dat moment hadden we geen idee waar we onze jongen konden onderbrengen, maar we besloten te helpen.
Onze veldwerkster trok erop uit , gewapend met vangkooi en materialen. Op weg naar Durbuy.
Gelukkig werd hij redelijk snel gespot en kon de vangkooi op scherp worden gezet.
En wauwww.... hebbes!!! Lekker!
Hij ging in nood even naar een gastgezin wat eigenlijk vol zat, en de dag erna naar de dierenarts!
Hij was onbenaderbaar, dus hij kreeg een roesje voor de check. Hè toch, aids positief en ook rotte tanden. Jochie toch...
Een klein deel van de tanden werden alvast getrokken, maar nu even bijkomen en aansterken.
Over paar weekjes controle en nieuwe aidstest.
Als alles goed gaat, mag Thomas daarna naar Buddy Kat, onze aidskattenopvang. Hij ziet er zo knuffelig uit, maar afstand is nog gepast.Geen aai over de bol nu.
We zien wel, onze Thomas is alvast gered, dat ritje Durbuy hebben we met liefde gedaan ❤