Ik heb eigenlijk alleen maar liefde nodig. Van jou. Afgezaagd misschien, maar tis wel zo. Geduld, respect, liefde en nog meer van die dingen. KEI belangrijk!
Ik heb een tijd in een zwerfkattenkolonie gewoond, werd gevangen, bleek aids-positief te zijn (ja lap, daar heb je 'm weer, dat fiv dingetje) en toen was er weer effe paniek. Waar moest ik naartoe. Waar kon ik bivakkeren, is er ergens een plekje?
Jazeker, hier!
Ze vonden mij in het begin kei zielig, mijn snoetje zag er wat gehavend uit en ik dook wat weg. Ansich wel goed, ik kreeg hier al die verzorgers op mijn poot. Bezorgde blikken en ach gossie kreetjes. Ik wilde eigenlijk roepen: "Ik hou stiekem van knuffelen, maar ik durf nog niet, joehoe." Maar dat gekir vond ik wel koddig, dus ik bewaarde mijn geheimpje.
Andere katten kan ik prima mee overweg, ben een zachte ziel, een lieverd, een peacemaker.
Mijn geheimpje kon ik trouwens niet langer bewaren, ik snakte naar een aaitje over mijn koppie. Dus kom maar, aai mij!
Ik laat me verleiden door lekkere hapjes, schattige woorden, dan kom ik over de streep en mag je me strelen. Zaligggg, zucht. Echt zo fijn.
Benader me met rust, neem de tijd en ik ben je vriend. Een lekkere snack in je hand helpt altijd, dan ga ik los haha.
Kortom: ik geniet van jouw handen, neem je tijd en dan ontrafel je mijn geheim. Er zit zoveel liefde in me, maar het is soms moeilijk in asielomstandigheden om deze vrij en open te tonen. Ik wil echt...
Ik hoop dat je ook geneigd bent om lieve woordjes te fluisteren, ik wacht op jou💗

Ik heb geen koffer, ik ben gewoon met mij, mezelf en ik.