Jimmy

Het was koud, ik zocht een veilige plek en besloot een poging te wagen bij een stel huizen. De wind was om te snijden, zo guur...

Windvrij zou mij al een pak schelen, een plek waar ik mijn natte vacht kon drogen, waar ik mezelf kon opwarmen.
Ik vond mijn plek, maar ik vond ook een paar ogen die mij streng aan het observeren waren. Oeps.
Ik had niet veel tijd, ik was ineens gevangen, ritje hier en ritje daar en ik was klaar. Veel heb ik niet te vertellen 😉
Maar goed, de dierenarts was dus ook een rit en ik bleek aids-positief te zijn. Maar mijn gespierde lijf, mijn TOP conditie, gaf al aan dat mijn leven nog heel lang en gelukkig kon zijn. Ik loop er niet mee te koop, maar mijn spierballen zijn TOP. Dus. Maar.

Ik zit nu in Villa Vagebond. Leuke tent hier, liefdevol ook, fijne mensen, maar druk druk met al die katten.
Pas op, ik vind soortgenoten echt niet verkeerd, maar liefst 1 a 2 of zo. Beetje ouder, geen hieperdepiepjes. Ben ik ook niet.
Ik voel me momenteel veilig in een kamer die ik eigenlijk nooit verlaat. Ik zoek een rustpunt waar ik zelfvertrouwen kan opbouwen.
Ik zie echter veel verschillende gezichten en dan kan ik me niet hechten, snap je. Ik heb liefst 1 mens nodig, mijn mens. Een knuffelcontact in de corona 😉
Oja, dat knuffelen dus. Ik laat me nu al voorzichtig aaien over mijn koppetje en het doet me wel wat. Ik krijg er een warm gevoel van. Rust, zachtheid en een tedere streling over mijn hoofdje. Mijn hart smelt beetje bij beetje, maar nogmaals... daar is geduld voor nodig.

Ben jij van het geduldige en liefdevolle? Dan wil ik echt heel graag met jou wat afspreken. Ik heb niet veel nodig, maar ik snak er wel naar, naar dat liefdevolle gebaar van jou.
Spreken we wat af? Veel liefs van mij 😘