Zoals jullie misschien wel weten verblijf ik al een heel poosje in een gastgezin, maar omdat ik toch even moest wennen aan jullie mensen was ik nog niet vrij voor adoptie. Intussen ben ik klaar om op zoek te gaan naar een eigen mensen-familie.
Nu, om een goede match te vinden willen jullie misschien wel weten wat mijn grootste passie is? Heel eenvoudig… eten! Ik krijg vaak commentaren over mijn slechte manieren. Elvis, zeggen ze dan, niet zingen met je mond vol! Maar ik doe het lekker toch, hoor. Alvorens naar mijn eigen kommetje te lopen ga ik eerst bij de anderen gauw iets uit hun kommetje stelen. Behalve bij Flo dan. Flo deelt geen eten!
Maar met haar kan ik wel lekker dollen. Ik ga dan zo een beetje voor haar staan en begin stoer te doen. Hup, dan gaat ze op haar zij liggen en mept ze zo een beetje naar mij. Dan loop ik gauw weg en doe of ik echt onder de indruk ben. Maar wij kunnen het intussen wel met mekaar vinden. Af en toe gaan we zo eens dicht tegen elkaar staan spinnen en dan krijg ik een neusje van haar.
Mijn relatie met tweevoeters? Die blijft wat ingewikkeld, of zoals Facebook zou omschrijven ‘it’s complicated’. Weet je, ik ben niet zo’n katje dat mensen zomaar vertrouwt. Mijn opvangpapa vertrouw ik wel, met hem wil ik wel eens knuffelen, maar van andere mensen blijf ik bang. Mijn opvangmama heeft mij wel eens proberen te verschalken met eten, maar dan zeg ik: “Nou zet jij maar fijn dat kommetje daar neer en ga dan maar lekker naar buiten!”
Nou ja, het vertrouwen komt bij mij niet vanzelf, dat zal moeten groeien (een tip: veeel eten!). Ben jij zo iemand met veel geduld, iemand die graag de ware Elvis wil leren kennen achter mijn bange façade? Neem dan voor meer info vrijblijvend contact op met de kattenbemiddeling…
Greetz, en wie weet tot binnenkort!
Elvis
