In de jungle loeren gevaren.
Wilde begroeiing, je kunt zomaar struikelen. Wat kun je eten, wat niet.
De straat was mijn jungle, daar moest ik overleven, ik leerde vanuit mijn nieuwsgierigheid. Met vallen en opstaan, kende ik de kneepjes van het vak.
Nu woon ik tijdelijk in deze jungle, en voel me kiplekker. Dit is voor mij kinderspel.
Ik luier wat in mijn boomhut, en sta op de uitkijk. Hoor ik de voordeur (de jungle is gemoderniseerd), dan sta ik al trappelend klaar, om de mensen te verwelkomen. Maak die deur open, voor mij! NU!
Mijn gebeden worden gehoord, en ik mag urenlang door de gang dwalen, en maak kennis met de keuken. Waar is mijn haute cuisine!
De mensen zijn lief voor me, ik volg ze op de voet. Gesloten deuren zijn niks voor mij, vrijheid blijheid.
In het verleden ben ik aids-positief geraakt. Ja maar die vrouwen in de jungle, in hun Tarzan jurkjes, waren gewoon adembenemend! En blijkbaar was ik ook niet verkeerd, aan elk pootje een ander liefje. Kijk mij nou.
Maar goed, ik ben nu heel braaf, geen vrouwen meer aan mijn lijf, gewoon lieve mensen. Ik hoop alleen dat je het niet erg vind dat ik nogal een stalker ben. Ik wil weten waar je bent. Ook vraag ik om aaitjes en aandacht, en laat ik je lachen, gewoon, omdat ik zo lollig ben.
Adopteer mij! Ik ben zo lief en zo gezellig... .Please, kies mij! Kittens zijn vermoeiend, ik ben verademend!
Rusty, your man. Yeah.
