Shmiegel werd al lange tijd door de meldster verzorgd. Helaas raakte haar eigen kat erg gestresst van hem en bleek Shmiegel bovendien FIV+ en FeLV+.
Afscheidsverhaal van zijn opvangmama:
Onze Shmiegel is vandaag vertrokken, altijd weer vreemd, zwaar, moeilijk. Steeds denk ik zijn kopje boven de tafel uit te zien komen, zoals Shmiegel dat de laatste weken steeds deed. Spieken wat we deden en vooral, of er wat te eten was. En of hij daar dan iets van kon krijgen. Maar ook gewoon gezellig mee kijken, kopjes geven, spinnen en gezellig wat kroelen en kletsen.
Een paar maanden geleden was dat wel anders. Je kwam zeer angstig binnen! Vloog meteen onder het bed om daar de eerste weken niet onderuit te komen. Als we niet keken ging je eten en op de kattenbak. Heel langzaam, stapje voor stapje, kwam je meer en meer onder het bed vandaan. Stiekem kwam je in de nacht op het bed liggen, dicht tegen me aan, zolang ik niet keek. Keek ik op, was je weg, terug onder het bed.
Hier was nog een katje met leucose. Stiekem kwam zij eens bij je kijken, zij mocht dat van jou. Jullie werden al gauw vriendjes en zij lokte je onder het bed vandaan, de slaapkamer uit. Er gingen maanden overheen maar uiteindelijk kwam je gezellig in de huiskamer. Je deed mee in de dagelijkse dingen. Actief was je niet. Een beetje hangen in de klimpaal, in een mandje slapen, en vooral naast ons zitten aan de tafel. Keurig op een stoel, JOUW stoel ondertussen.
Vandaag was dan de grote dag, er kwam iemand speciaal kijken voor jou! Jij zat aan de tafel op je stoel, mee kijken wat we deden. En mevrouw liet je rustig wennen. Af en toe streelde ze je kopje, dat mocht wel, rustig aan. Jij gaat nu bij nieuwe vriendjes wonen, je krijgt lekker veel plek. Ook nog een mooi buitenverblijf waar jij ongestoord van het zonnetje kan gaan genieten.
Het wordt even wennen voor je, maar lieve Shmiegel, vertrouw erop, het komt helemaal goed! Wij gaan je hier ongelooflijk missen. Je lieve kopjes, je “ en nu zal ik je eens bijten zomaar uit het niets” ;-) Je vreemde klanken als je tegen ons kletste. Maar vooral je lieve hoofdje dat altijd boven de tafel uitstak. Lieve Shmiegel, geniet van je leventje daar.
Nog een dikke kus op je grappige kopje, doeiiiii lieve vent!
Jouw opvangmama
